Shin splints – przeciążenie mięśni piszczeli

Jest to częste przeciążenie wśród sportowców. Pojawia się podczas aktywności fizycznej i często łączy się z zapaleniem okostnej, co w konsekwencji może prowadzić do złamania zmęczeniowego kości podudzia.

Najczęstsze przyczyny występowania shin splints:

• zbyt szybki wzrost intensywności treningu
• aktywność fizyczna wymagająca poruszania się po nierównej, nachylonej powierzchni
• niedostatek regeneracji i snu
• złe ustawienie stopy
• zmniejszona mobilność stawu skokowego
• słaba kontrola motoryczna stawów kończyny dolnej w ruchu
• niewydolne mięśnie pośladkowe
• osłabiony gorset mięśniowy
• niedostosowane obuwie

Co robić?

Według badań naukowych leczenie shin splints skupia się głównie na regeneracji i zmodyfikowaniu

aktywności fizycznej, a przede wszystkim na zmniejszeniu treningów. Zaś fizjoterapia będzie niezbędna, aby:

• usunąć stan zapalny i ból
• uzyskać odpowiednie zakresy ruchu (poprzez terapię manualną)
• rozluźnić mięśnie
• dobrać odpowiednie ćwiczeń dla zbudowania siły mięśniowej
• zmodyfikować sposób chodzenia/biegania

Dodatkowo można się wspomagać terapiami takimi jak:

fonoforeza, fala uderzeniowa, krioterapia, opukiwanie okostnej. Jednakże skuteczność tych terapii jest poparta badaniami naukowymi o niskiej jakości.

Złamanie zmęczeniowe

To, co wyróżnia ten rodzaj złamania, to brak urazu i bezpośredniej przyczyny. Najczęściej dotyczy piszczeli (30% wszystkich złamań zmęczeniowych) i kości strzałkowej (15 %). Dochodzi do niego powoli, w wyniku źle prowadzonego treningu i zbyt dużych obciążeń. Bardzo często dotyczy sportowców-amatorów na bardzo wysokim poziomie, głównie: biegaczy, tenisistów, lekkoatletów, graczy gier zespołowych.

Przyczyny:

• zbyt duże obciążenia treningowe połączone ze zbyt małą regeneracją
• zła technika ćwiczeń

• nieodpowiednie przygotowanie tkanek do treningu
• nieprawidłowa biomechanika ciała
• nieodpowiednio dobrane obuwie treningowe
• otyłość, zła dieta, brak suplementacji

Co robić?

Leczenie w pierwszej fazie polega na wprowadzeniu tzw. „ciszy mechanicznej” w celu odciążenia struktur, by wspomóc regenerację tkanek. Wówczas skupiamy się na:

• zbiciu obrzęku (opuchlizny) poprzez drenaż limfatyczny
• znalezieniu przyczyny złamania zmęczeniowego

następnie po uzyskaniu zrostu kostnego rozpoczynamy:

• fizjoterapię, aby odzyskać prawidłową ruchomość
• ćwiczenia nad siłą mięśniową
• pracę nad całościową motoryką

Powoli wracamy do dedykowanej aktywności fizycznej, dbając o regenerację i wypoczynek. Do treningu głównego dodajemy

• ćwiczenia stabilizujące i ogólnorozwojowe.